Papież Pius X, znany z walki z katolickim modernizmem, pisze w grudniu 1905 roku list pasterski do arcybiskupa i biskupów Polski pod panowaniem rosyjskim. Czytamy w nim m.in.:

Poddani powinni dochowywać niezmiennie wierności i uszanowania panującym, jak Bogu wykonywającemu władzę przez człowieka, winni mu ulegać nie tylko dla gniewu, ale i dla sumienia, «aby czynione były prośby, modlitwy poczynania, dziękowanie – za króla i wszystkich, którzy są na wyższym miejscu», winni święcie zachowywać karność państwową, trzymać się z dala od niegodziwych knowań i wichrzeń, unikać rokoszów – Wreszcie, zanim słowa te skończymy, nie możemy nie wyrazić uznania dla mądrości Waszego przepotężnego Cesarza [mowa o carze Mikołaju II – przyp. red.].

Źródło: S. Kalabiński, Antynarodowa polityka endecji w rewolucji 1905-1907, Warszawa 1955, s. 293-294.