Kolejny fragment listu otwartego Augusta Bebla, przywódcy niemieckiej socjaldemokracji, Do niemieckich robotników i robotnic w Królestwie Polskim i na Litwie z 9 kwietnia 1905 r.:

„Różnica języka, wyznania i narodowości nie powinna być dla Was, niemieccy robotnicy i robotnice, powodem do trzymania się z daleka od Waszych polskich braci i sióstr.

Dla Waszego położenia jest najzupełniej wszystko jedno, czy pracujecie u polskiego, rosyjskiego czy niemieckiego, katolickiego, prawosławnego czy żydowskiego pracodawcy, który Waszą siłę roboczą wyzyskuje i plon Waszej pracy przetapia na złotą, brzęczącą monetę. Kapitalista pozostaje kapitalistą, przedsiębiorca przedsiębiorcą bez względu na to, do jakiej religii i narodowości należy.

Przedsiębiorcy stoją bez różnicy narodowości i religii przeciwko Wam, muszą więc także robotnicy i robotnice bez różnicy religii i narodowości stać razem i łączyć się we wspólnej walce dla ochrony swoich interesów i zdobycia swej godności ludzkiej.

Kapitaliści stoją na gruncie międzynarodowym, muszą więc robotnicy i robotnice stać również na gruncie międzynarodowym […]

Muszą robotnicy i robotnice, bez różnicy religii i narodowości, jednoczyć się, organizować i zbierać środki, choćby nawet składki miały być jak najmniejsze, gdyż wiele ziarn wypełnia miarkę. Muszą następnie wydawać i rozszerzać pisma i odezwy, aby oświecać i uświadamiać nie wiedzących i obojętnych, by liczba współwalczących stawała się coraz większa i silniejsza, aż spotężnieje w moc, przed którą nic się nie ostoi.”

Źródło: Czerwony sztandar, nr 25, kwiecień 1905 r., [w:] SDKPiL w rewolucji 1905 roku, Warszawa 1955, s. 134-135.