List otwarty Augusta Bebla, przywódcy niemieckiej socjaldemokracji, do niemieckich robotników i robotnic w Królestwie Polskim i na Litwie z 9 kwietnia 1905 r. Fragment:

„Niemieccy robotnicy i robotnice! Towarzysze i towarzyszki Wasze, polscy robotnicy i robotnice, walczą ciężko z rządem swego kraju i kapitalistami o zdobycie praw obywatelskich i ludzkich.

Mężczyźni, kobiety i dzieci, ubodzy pozbawieni prawa, oddani samowoli urzędników i przedsiębiorców, muszą pracować ciężko za nędzną zapłatę. Dręczeni i uciskani, nie mają siły ani sposobu uwolnić się od gniotącego ich ucisku. Nie pozostaje im nic, jak tylko życie pełne nędzy i niedostatku, które wzrastają z wiekiem, bez żadnych widoków na pomoc i ratunek, o ile sami sobie nie pomogą, występując solidarnie i stanowczo do walki.

Niemieccy robotnicy i robotnice! Położenie Wasze, położenie robotników niemieckich, przez los zagnanych do Królestwa Polskiego i Litwy, jest takie samo jak położenie Waszych towarzyszy, polskich robotników i robotnic.

Bez względu na to, czy jesteście polskimi, rosyjskimi czy niemieckimi robotnikami, Wasze położenie jest jednakowe. Cierpicie wspólnie ten sam ucisk, tę samą nędzę, tę samą hańbę. Jesteście tak jak i tamci pozbawieni praw i oddani wszelkiej samowoli.

A jeśli jest tak, jeśli Wasz los jest wspólny, Waszym obowiązkiem jest także walczyć wspólnie z Waszymi polskimi braćmi i siostrami. Musicie przyłączyć się do ich usiłowań wywalczenia wolności, sprawiedliwości i egzystencji godnej człowieka i razem z nimi zwyciężyć.”

Źródło: Czerwony sztandar, nr 25, kwiecień 1905 r., [w:] SDKPiL w rewolucji 1905 roku, Warszawa 1955, s. 134.